Zoeken in deze blog

24 februari 2014

Ook in bordenland heerst de polder

Tilburg, oktober 2013

De Tilburgse Wandelboslaan (sic).  Een fietsstraat, zo zegt het grootste bord. Waarop je, volgens het kleine broertje eronder, ook met de brommer, de motor en de auto mag rijden. En wel beide kanten op, zo kraait Benjamin onderaan er achteraan. Wat mag er dus niet, zou je zeggen? Is het niet een gewone straat en hadden al die borden beter achterwege kunnen blijven?

Het antwoord is "ja", maar ook weer "nee".  Officieel bestaat de fietsstraat niet. Maar in de praktijk schieten ze als paddo's uit de grond, waarbij elke gemeente z'n eigen variant - en dus ook bord - verzint. Het hoofddoel is de veiligheid van de fietser,  maar als elke gemeente maar wat doet is het twijfelachtig of dat hoofddoel wordt bereikt, zo bevestigt recent onderzoek.

Het is bij een bord uit Tilburg wellicht wat wrang om op te merken, maar fietsstraten zijn net wiet: hoog tijd om te legaliseren. En tot de tijd dat we daarvoor de guts hebben dan maar onderwerpen aan dezelfde (AHOJ-G) criteria die we hanteren voor coffeeshops: geen reclame, ingrijpen bij overlast en vooral weghouden bij jongeren (en andere minder ervaren verkeersdeelnemers).

Overigens: kent u het rapport De Belgen doen het beter nog? Dat zorgde een paar jaar geleden voor nogal wat opschudding in bestuurlijk Nederland. Maar ook hier wordt het weer bewaarheid. De Belgen zorgden al in 2012 dat het concept fietsstraat in hun Wegcode werd opgenomen.  Met een eenduidig bord, in het hele land hetzelfde. Tja, het kán wel dus.